Apatinski rit-Gornje Podunavlje

Područje Apatinskog rita predstavlja područje veličine preko 5.000 hektara koji se prostiru duž leve obale Dunava, nastavljajući se na Monoštorski rit, u šumsko-močvarnom pojasu nastalom radom reke Dunav, od Apatina do mosta kod naselja Bogojevo. Zajedno sa Monoštorskim ritom čini celinu Specijalnog rezervata prirode „Gornje Podunavlje“, danas tek dela nekada mnogo veće poplavne doline Dunava. Za razliku od svog „severnog“ suseda, koji je izgradnjom odbrambenog nasipa gotovo u celosti ostao odsečen od Dunava, Apatinski rit. Apatinski rit se svojim većim delom i danas nalazi u poplavnoj zoni, što ga čini jednim od retkih preostalih celovitih područja na kojima vladaju gotovo neizmenjeni hidrološki uslovi koji su i učinili ovo područje tako biološki raznoliko. Izlivajući se i povlačeći svake godine, Dunav nanosi plodni mulj iz koga se iznova rađa više nego bogat živi svet ovog područja. Čitavih 3.500 hektara Apatinskog rita pod direktnim je uticajem vodnog režima druge najveće evropske reke, bivajući periodično, najčešće u proleće, poplavljeno, noseći sa sobom velike količine otopljenog snega sa planina.

Zbog zadržane izvornosti vodnog režima, na ovom području su se zadržala karakteristična ritska obeležja, kao što su poslednji veliki fragmenti prirodnih ritskih šuma, sastavljenih od vrba, topola i hrastova, kao i brojni rukavci, mrtvaje i bare, koji ovaj rit svrstavaju u red najznačajnijih mrestilišta na području čitavog toka Dunava. Nalazeći se upravo naspram Kopačkog rita, odnosno ušća Drave u Dunav, predstavlja jedinstvenu i neraskidivu ekološku celinu značajnu za opstanak mnogih vrsta vezanih za vlažna staništa, ponajviše ptica kao što su crna roda, orao belorepan i brojne čaplje. Osim kao izuzetno važno poplavno područje, Apatinski rit se, najzad, izdvaja i kao područje na kome su se održale neke od najlepših tradicionalnih vrednosti života u Podunavlju, poput brodotesarstva i ribolova. Iako ne u meri u kojoj su se ove delatnosti nekada odvijale, i danas je živa tradicija dunavskih alasa i pravljenja karakterističnih čamaca, tzv. „apatinaca“.

aaaaaaaa lijepoooooooo

al ne vidim treću sliku

Lavačka bara, Osmica i Tošina bara su nastale tokom izgradnje dunavskog nasipa šezdesetih godina prošlog veka. Jedino one nisu zatrpane od mnogih stajaćica nastalih u to doba. Nalaze se desetak kilometara od centra Apatina, u prelepom ambijentu, pa ribolov na njima predstavlja pravo uživanje i kada ulova nema, što se veoma retko dešava. Mnogi ih i dalje zovu »Ministarske bare«, jer su u vreme SFRJ ovde pecale brojne ličnosti iz sveta visoke (domaće) politike. Tako »visoki gosti« odavno ne dolaze, ali su ove tri bare i danas itekako zanimljive, pogotovo ljubiteljima pecanja štuke i šarana.

Ovo je popis zasticenih stabala u Apatinu.
*azijski platan (Platanus orientalis) – spomenik prirode u šumi "Duboki jendek",
*vez (Ulmus effusa) – spomenik prirode u šumi "Duboki jendek" u Apatinu,
*američki platan (Platanus occidentalis) – spomenik prirode kod Sonte,
*grupa stabala hrasta lužnjaka (Quercus robur) – spomenik prirode, redak primerak biljnog sveta kod Jelenskog ostrva u Apatinu,
*staro stablo divlje kruške (Pirus piraster, Bur) – spomenik prirode redak primerak biljnog sveta kod Svilojeva,
*ginko (Ginko biloba) – prirodni spomenik redak primerak biljnog sveta u Apatinu.

Bački Monoštor je selo na severozapadnom delu Vojvodine, udaljeno oko 15 kilometara zapadno od Sombora, u neposrednoj blizini Dunava. Ovo mesto je biser Gornjeg Podunavlja i istoimenog Specijalnog rezervata prirode.Priroda, vredni ljudi i ljubazni domaćini su suština turističke ponude Bačkog Monoštora, što je doprinelo da je ova destinacija lider ruralnog i ekološkog turizma Vojvodine. Duga je zanimljiva istorija Bačkog Monoštora, a najmističnija je legenda koja govori o „bačkoj Atlantidi”. Davno, pre više od 1.000 godina ovde je bilo veliko utvrđenje Bodrog, iz perioda rane mađarske države. Bodrog je bio na svim geografskim kartama, ali je nestao iznenada i bez poznatog uzroka. Veruje se da su trvđava i naselje potonuli u talasima Dunava.Za sada nije poznat nijedan materijalni dokaz gde je Bodrog bio, iako ga mnogi traže.
Turistička ponuda Bačkog Monoštora zasniva se na jedinstvenom prirodnom bogatstvu šuma i voda Monoštorskog rita, parka prirode prve kategorije. Zaštićene vrste su orao belorepan, siva čaplja, crna roda i druge.

super izgleda....meni se sad peca riba...

Evo jedna slika pecarosa sa Dunava kod Apatina

Dunav stalno menja tok....

Gornje podunavlje je dom za veliki broj ptica



Sa druge strane Dunava je Kopacki rit



Panorama Apatina

Jovan Lakatoš, ornitolog, srpski fotograf prirode, rođen je u Apatinu 15. jula 1944. godine. Istraživanjem faune ptica bavi se od 1968. godine. Već naredne 1969. godine postaje saradnik Jugoslovenske akademije znanosti i umjetnosti u Zagrebu. U zavodu za ornitologiju JAZU sarađuje do kraja 1989. godine. Te godine postaje saradnik Komisije za proučavanje i zaštitu ptica Društva ekologa Vojvodine. S poznatim režiserom Petrom Lalovićem, snima seriju dokumentarnih i igranih filmova o prirodi. Od mnogo naslova, poznatiji su: "Poslednja oaza", "Svet koji nestaje", "Briga za potomstvo", "Životinje i ljubav" i dr. Knjigu "Ptice Apatina" objavljuje 1979., a na sličnim projektima je radio kao koautor ili fotograf i sa drugim autorima. Iz oblasti ornitologije je objavio 64 naslova u stručnim i popularnim časopisima.

Počev od 1987. godine intenzivno putuje po svetu, i kao ornitolog i fotograf učestvuje na jednom međunarodnom projektu o belorepanima sveta. Kao ornitolog i fotograf proveo je mnoge dane na ekspedicijama po Bliskom i Dalekom Istoku, Centralnom Sibiru, arhipelagu Šantari, na Kamčatki, u predelima Himalaja, Nacionalnim parkovima Kenije, Tanzanije, Zanzibara, Nacionalnom parku "Everglejds" na Floridi, i u mnogim predelima širom Evrope. S planinarima Srbije osvajao je mnoge vrhove, među kojima su Kilimandžaro (6895m), Imja Tse (Himalaji, 6160m), Kala Patar (Himalaji, 5565m), Čukung Ri (Himalaji, 5065m) i mnogi drugi u Evropi. Poslednjih godina priređuje putovanja širom naše zemlje, u Rumuniji, Mađarskoj i Nemačkoj. Sarađuje sa televizijskim kućama u zemlji i inostranstvu. Nagrađen je na “Olimpusovom” konkursu na kojem je za nagradu konkurisalo 38.000 radova iz čitavog sveta.

U ovih nekoliko postova sam stavio fotografije koje je uslikao Laki, covek koji je nas je naucio kako da postujemo i ocuvamo prirodu.

Na prvoj slici se vidi veliki vododtaj dunava, kravice bezbrizno pasu na zemljanom nasipu koji stiti grad od poplave.



Mesto gde su uslikane druge dve je cesto bio pod vodom pre nego sto se naprvio nasip za odbranu od poplava.

Slike su predivne, priroda je supeeeeer a ovo drvo
Jedva cekam nastavak

Nekoliko slika koje su nacinili ronioci